تقریباً هر روز خودم را در حال فکر کردن مانند یک فرد سن‌گرا (ایجیست) می‌بینم. غر زدن به راننده‌ی آهسته‌ای که نباید دیگر پشت فرمان باشد. نفرین کردن خریداری که گیج شده و صف صندوق را نگه داشته است. نگرانی از اینکه فراموش کردن چیزی ممکن است نشانه‌ی مشکلی جدی‌تر باشد. ترس از تصویر خودم در آینه در مقایسه با یک فرد ۲۰ ساله.
ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که جوانی را ستایش می‌کند و سن را کنار می‌زند. ما جوانان، افراد پرانرژی و چیزهای جدید را می‌پرستیم. اما چرا؟ سن همراه با خود خرد، تجربه و تاب‌آوری می‌آورد. وقت آن رسیده که افسانه‌ی «پیری به معنای افول تدریجی به سوی بی‌اهمیت شدن است» را کنار بگذاریم.
سن‌گرایی یک دام اجتماعی است
وقتی یک فرد ۳۰ ساله زمین می‌خورد، آن را به کم‌خوابی نسبت می‌دهیم. اما اگر فردی ۷۰ ساله باشد، آن را به سنش ربط می‌دهیم. چرا چنین است؟
سن‌گرایی همان زمزمه‌ای است که به ما می‌گوید برای دنبال کردن رویاهایمان بیش از حد پیر شده‌ایم. این همان فرضیه‌ی غم‌انگیزی است که ما را وادار می‌کند دردهای بدن و افت ذهنی‌مان را به‌عنوان یک سرنوشت ناگزیر بپذیریم. ما به‌طور آشکار افراد مسن را تبعیض‌آمیز قضاوت می‌کنیم، ضعف را در آن‌ها می‌بینیم و افت ذهنی را مسلم فرض می‌کنیم. اگر یک فرد ۳۰ ساله دچار کاهش توانایی جسمی یا ذهنی شود، به باشگاه می‌رود و در کلاس‌های آموزشی شرکت می‌کند. چرا یک فرد ۷۰ ساله باید به این نتیجه برسد که بهبود یافتن غیرممکن است؟
باید این برنامه‌ریزی فرهنگی را کنار بگذاریم. این تفکر مخرب است. انتظارات، رفتارها و در نهایت واقعیت‌های ما را شکل می‌دهد. نه تنها نگاه ما به دیگران را محدود می‌کند، بلکه ارزش ما نسبت به خودمان را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.
واقعیت چیست؟
پیری مقصر نیست. اکثر چیزهایی که ما از پیر شدن می‌ترسیم، ریشه در رفتارهای ما دارند، نه در خود پیری.
علم نشان داده که ما کنترل قابل‌توجهی بر فرآیند پیر شدن خود داریم. تا ۸۰٪ از بیماری‌های قلبی، ۵۰٪ از سرطان‌ها و ۴۰٪ از آلزایمر و دیابت به دلیل رفتارهای قابل‌کنترل ایجاد می‌شوند. بله، درست خواندید. ما می‌توانیم با انتخاب‌های بهتر، این سرنوشت را تغییر دهیم.
شما این توانایی را دارید که سال‌های بیشتری را با سلامت و نشاط زندگی کنید. اگر این قدرت را بپذیرید، چه تأثیری بر خودتان، خانواده‌تان و جامعه‌تان خواهد داشت؟ اگر به جای ترس از پیری، آن را بپذیرید و با شور و اشتیاق به سوی ساختن نسخه‌ای پرنشاط‌تر از خودتان بروید، در این سال‌های اضافه چه کارهایی می‌توانید انجام دهید؟
آینده همین حالا اینجاست
پیشرفت‌های علمی و فناوری، آینده‌ی پیری را روشن‌تر از همیشه کرده‌اند. محققان در آستانه‌ی کشفیات بزرگی هستند که می‌توانند پیری را آن‌گونه که می‌شناسیم، بازتعریف کنند.
تصور کنید دنیایی که در آن می‌توانید برای مدت طولانی‌تری جوان، پرانرژی و سالم بمانید. فناوری‌های هیجان‌انگیزی در حال گشودن مسیرهای جدیدی برای تغییرات بی‌سابقه هستند:
- ویرایش ژن با CRISPR: دانشمندان اکنون می‌توانند DNA را با دقت ویرایش کنند و جهش‌های ژنتیکی مرتبط با بیماری‌های وابسته به سن را حذف کنند. تصور کنید آینده‌ای که در آن استعداد ژنتیکی شما به بیماری‌هایی مانند آلزایمر و سرطان از DNA شما حذف شده باشد. این فقط یک رویا نیست؛ در حال تبدیل شدن به واقعیت است.
- برنامه‌ریزی مجدد سلولی: چه می‌شود اگر می‌توانستید ساعت بیولوژیکی بدن خود را به عقب برگردانید؟ تکنیک‌هایی برای بازگرداندن سلول‌های بالغ به وضعیت جوان‌ترشان در حال پیشرفت است. دانشمندان به دنبال راه‌هایی برای جوان‌سازی سلول‌ها، ترمیم آسیب‌های ناشی از پیری و بازگرداندن عملکرد بافت‌های بدن هستند. این به معنای درمان‌هایی است که می‌توانند اندام‌های شما را احیا و بازسازی کنند، عملاً زمان را به عقب بازمی‌گردانند.
- پزشکی بازساختی: پیشرفت در زمینه‌ی سلول‌های بنیادی و مهندسی بافت، امکانات جدیدی را فراهم کرده است. به جای مدیریت علائم، ممکن است بتوانیم بافت‌های آسیب‌دیده را جایگزین یا ترمیم کنیم، موهای سالم را دوباره رشد دهیم و عضله‌سازی را آسان‌تر کنیم. بدن شما خود کلیدی برای جوان‌سازی را در اختیار دارد؛ اکنون دانشمندان در حال کشف راه‌هایی برای استفاده از این کلید هستند.
ضرورت اقتصادی پرداختن به موضوع پیری
ما اغلب درباره‌ی پیری از منظر شخصی صحبت می‌کنیم، اما جنبه‌ی گسترده‌تری نیز وجود دارد. اقتصاد جهانی از یک جمعیت سالم و مسن‌تر سود زیادی خواهد برد.
هر سال اضافی که مردم به سلامت زندگی کنند، ۳۴ تریلیون دلار در سراسر جهان در هزینه‌های بهداشت و بهره‌وری صرفه‌جویی می‌شود. این رقم به اندازه‌ای زیاد است که می‌تواند به بحران گرسنگی کودکان پایان دهد، آموزش همگانی را برای همه‌ی کودکان تأمین کند و بی‌خانمانی را ریشه‌کن کند.
از سوی دیگر، با کاهش نرخ تولد، بار سنگینی بر دوش نسل‌های جوان‌تر برای پر کردن مشاغل آینده خواهد بود. ما به نیروی کاری نیاز داریم که نه‌تنها از لحاظ جسمی سالم، بلکه از نظر ذهنی نیز توانمند باشد. شرکت‌ها به تجربه و بهره‌وری ما بسیار بیشتر از گذشته نیاز دارند. بنابراین، پیری سالم فقط یک هدف شخصی نیست؛ بلکه یک ضرورت اقتصادی است.
بیش از هر زمان دیگری، انسان‌ها عمر طولانی‌تری دارند. تعداد افراد بالای ۱۰۰ سال در ۲۵ سال گذشته چهار برابر شده است. تا سال ۲۰۵۰، پیش‌بینی می‌شود که بیش از ۳.۷ میلیون نفر صدساله در جهان داشته باشیم.
دنیا به ما نیاز دارد که سالم، پرانرژی و مؤثر بمانیم.
