گیاه absinthium که به آن آبسنت یا ورموت هم گفته میشود، با نام علمی Artemisia absinthium شناخته میشود. این گیاه عضوی از خانوادهی کامپوزیتا (Asteraceae) است و بومی مناطقی از اروپا، آسیا، و شمال آفریقا میباشد. آبسنت به خاطر بوی تند و مزهی تلخش معروف است و در تولید نوشیدنیهای الکلی مانند نوشیدنی آبسنت (Absinthe) استفاده میشود.
ویژگیهای گیاهشناسی
آبسنت گیاهی چندساله است که میتواند تا یک متر رشد کند. برگهای آن پرزدار و به رنگ سبز مایل به خاکستری هستند و گلهای کوچک زردرنگی دارد که در تابستان ظاهر میشوند.
کاربردهای دارویی و خواص درمانی
آبسنت به دلیل خواص دارویی متعددی که دارد، مورد استفاده قرار میگیرد. این گیاه به دلیل محتوای توجون (Thujone) و دیگر ترکیبات فعال، خواص زیر را داراست:
- محرک هضم: آبسنت به عنوان یک محرک هضم شناخته میشود که میتواند به افزایش اشتها و بهبود فرآیندهای گوارشی کمک کند.
- ضد میکروبی و ضد انگل: این گیاه خاصیت ضد میکروبی و ضد انگلی قوی دارد و میتواند در درمان عفونتها مؤثر باشد.
- ضد التهاب: استفاده از آبسنت میتواند به کاهش التهاب کمک کند.
کاربردهای سنتی و مدرن
در گذشته، آبسنت به ویژه برای تولید نوشیدنی آبسنت استفاده میشد که گفته میشود خلاقیت را تحریک میکند اما به دلیل محتوای بالای توجون که میتواند سمی باشد، در بسیاری از کشورها ممنوع شد. امروزه، نسخههای کمتر سمی از این نوشیدنی تولید میشوند و همچنین از عصارهی این گیاه در محصولات دارویی و بهداشتی استفاده میشود.
استفاده های درمانی از گیاه افسنطین
گیاه افسنطین (Artemisia absinthium) به دلیل خواص دارویی متعددی که دارد، در طب سنتی برای درمان و پیشگیری از چندین نوع بیماری استفاده میشود. در اینجا برخی از کاربردهای آن در درمان بیماریها آورده شده است:
- مشکلات گوارشی: افسنطین به عنوان یک محرک هضم شناخته میشود و میتواند به بهبود هضم و افزایش اشتها کمک کند. این گیاه در درمان نفخ، سوءهاضمه و اسپاسمهای گوارشی نیز مفید است.
- عفونتهای انگلی و میکروبی: به دلیل خواص ضد میکروبی و ضد انگلی، افسنطین در درمان عفونتهای ناشی از انگلها و میکروبها استفاده میشود.
- کرمکشی: افسنطین به عنوان یک کرمکش قوی مورد استفاده قرار میگیرد و برای دفع کرمهای رودهای بسیار مؤثر است.
- التهاب: خواص ضد التهابی این گیاه به کاهش التهاب در بدن کمک میکند و میتواند در درمان بیماریهای التهابی مانند آرتریت مفید باشد.
- تحریک قاعدگی: افسنطین گاهی برای تحریک قاعدگی در زنان استفاده میشود.
- مشکلات کبدی: این گیاه به دلیل خواص کبدی که دارد، ممکن است در بهبود عملکرد کبد و ترمیم آسیبهای کبدی مفید باشد.
با این حال، به دلیل محتوای توجون (thujone) که میتواند در دوزهای بالا سمی باشد، استفاده از افسنطین باید تحت نظر پزشک و با احتیاط صورت گیرد. استفاده بیش از حد این گیاه ممکن است منجر به عوارض جانبی جدی شود.
توجون (thujone) چیست ؟
توجون (Thujone) یک ترکیب شیمیایی است که به عنوان یکی از اجزای اصلی در برخی گیاهان مانند افسنطین (Artemisia absinthium)، شناخته شده است. این ماده در ترکیبات دیگری مانند بومادران و برخی گونههای دیگر آرتمیزیا نیز یافت میشود.
خصوصیات شیمیایی و تأثیرات فیزیولوژیک
توجون یک کتون و منوترپن است که میتواند تأثیرات متفاوتی بر سیستم عصبی مرکزی داشته باشد. این ماده در دوزهای بالا میتواند تحریککننده و حتی سمی باشد. توجون از لحاظ ساختاری به مواد مخدری مانند THC شبیه است، اما اثرات آن بسیار متفاوت و برخی مواقع خطرناک است.
کاربردها و محدودیتها
در گذشته، توجون بخش مهمی از تولید نوشیدنی آبسنت بود، که به خاطر تأثیرات روانگردانش شهرت داشت. با این حال، به دلیل مسائل مربوط به سلامتی و اثرات سمی احتمالی توجون، استفاده از آن در محصولات غذایی و نوشیدنیها در بسیاری از کشورها محدود یا ممنوع شده است.
احتیاطات
توجون میتواند در دوزهای بالا عوارض جانبی جدی مانند تشنج و دیگر مشکلات عصبی ایجاد کند. به همین دلیل، استفاده از گیاهان حاوی توجون باید با احتیاط و تحت نظر پزشک صورت گیرد. این اهمیت دارد که مصرفکنندگان از قوانین و مقررات محلی خود در مورد استفاده از این ترکیبات آگاه باشند و از دوزهای ایمن پیروی کنند.
نوشیدنی آبسنت چیست ؟
نوشیدنی آبسنت (Absinthe) یک نوع الکل تقطیری است که از گیاهانی نظیر افسنطین (Artemisia absinthium)، بادیان رومی (anise)، شوید (fennel) و سایر گیاهان دارویی تولید میشود. این نوشیدنی به خاطر رنگ سبز مشخصهاش و تاریخچهای پر از جذابیتها و حاشیهها معروف است.
تاریخچه
آبسنت در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در فرانسه و سوئیس به شهرت رسید، به خصوص در میان هنرمندان و نویسندگانی مانند ونسان ون گوگ، اسکار وایلد و ارنست همینگوی. به آن لقب “پری سبز” (The Green Fairy) داده شد، به دلیل تأثیرات روانگردانی که به اشتباه به آن نسبت داده میشد.
تولید
تولید آبسنت شامل مراحل تقطیر است، که در آن الکل با گیاهان دارویی مخلوط و سپس تقطیر میشود تا اسانس آنها استخراج شود. پس از تقطیر، آبسنت ممکن است با گیاهان بیشتری مانند مریمگلی برای افزودن طعم دوباره مخلوط شود.
محدودیتها و قوانین
به دلیل محتوای توجون (thujone) که در افسنطین یافت میشود و میتواند در دوزهای بالا سمی باشد، استفاده و فروش آبسنت در اوایل قرن بیستم در بسیاری از کشورها ممنوع شد. با این حال، از دهه 1990 به بعد، با تغییرات در قوانین و تولید آبسنت با محتوای پایینتر توجون، این نوشیدنی دوباره به بازارهای بینالمللی بازگشته است.
مصرف
آبسنت معمولاً با افزودن آب به آن مصرف میشود، که باعث شکسته شدن روغنهای اسانسی و تغییر رنگ نوشیدنی به سفید مات یا مایل به سبز میشود. این روش به “آبزنی” معروف است و میتواند طعم نوشیدنی را اصلاح کند. بعضیها همچنین ممکن است شکر را روی یک قاشق مخصوص قرار دهند و آن را بر روی لیوان حاوی آبسنت بگذارند و سپس آب را بر روی شکر ریخته تا شکر حل شود و به نوشیدنی افزوده شود.