دوجنسه ها : پاسخ به تمام سوالات در مورد دوجنسیتی یا اینترسکس

بله، افراد دوجنسه واقعاً وجود دارند. دوجنسیتی (بی‌جنسیتی یا اینترسکس) به وضعیتی گفته می‌شود که در آن فرد دارای ویژگی‌های بیولوژیکی هر دو جنس است. این ویژگی‌ها می‌توانند شامل کروموزوم‌ها، هورمون‌ها، اندام‌های تولیدمثلی یا ویژگی‌های جنسی ثانویه باشند که نه کاملاً مردانه و نه کاملاً زنانه هستند.
وضعیت دوجنسیتی می‌تواند به دلایل مختلف ژنتیکی، هورمونی یا توسعه‌ای ایجاد شود. پزشکان و محققان برای شناسایی و تشخیص این شرایط معمولاً از تست‌های ژنتیکی، تصویربرداری پزشکی و آزمایش‌های هورمونی استفاده می‌کنند.
جامعه دوجنسیتی همواره بخشی از جوامع بشری بوده‌اند، اما در گذشته و حتی در حال حاضر نیز ممکن است با چالش‌های اجتماعی، حقوقی و پزشکی مواجه شوند. به همین دلیل، آگاهی و درک بهتر از شرایط دوجنسیتی به منظور حمایت بهتر از حقوق و سلامت افراد دوجنسیتی اهمیت دارد.

دوجنسه بودن (یا اینترسکس) یک وضعیت بیولوژیکی است، نه یک اختلال روانی. این وضعیت به تفاوت‌های فیزیکی در ویژگی‌های جنسیتی اطلاق می‌شود که ممکن است شامل کروموزوم‌ها، سطوح هورمونی، اندام‌های تناسلی یا ویژگی‌های جنسی ثانویه باشد که به طور معمول در دسته‌بندی‌های رایج مردانه یا زنانه قرار نمی‌گیرند.
افراد دوجنسه می‌توانند ترکیبات مختلفی از ویژگی‌های جنسیتی داشته باشند. برخی ممکن است دارای ویژگی‌های ظاهری مردانه و زنانه به طور همزمان باشند، در حالی که دیگران ممکن است ویژگی‌های کمتر مشخصی داشته باشند که تنها از طریق تست‌های پزشکی قابل تشخیص هستند. این وضعیت‌ها ناشی از تنوع طبیعی در توسعه بیولوژیکی هستند و به عنوان بخشی از طیف گسترده‌ای از تنوع‌های جنسیتی انسان شناخته می‌شوند.
به طور کلی، مهم است که تفاوت‌های بیولوژیکی مانند دوجنسه بودن را از مسائل و هویت‌های روانی-اجتماعی مانند هویت جنسیتی تمیز دهیم. افراد دوجنسه، مانند هر کس دیگری، ممکن است هویت جنسیتی متفاوتی داشته باشند که نشان‌دهنده تجربه شخصی و درک خود از جنسیت‌شان است، اما وضعیت دوجنسه بودن خود به خود نشان‌دهنده یک اختلال یا مشکل روانی نیست.

دوجنسه بودن یا اینترسکس به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن ویژگی‌های جنسیتی یک فرد نه کاملاً مطابق با استانداردهای متعارف جنس مردانه و نه کاملاً مطابق با جنس زنانه است. این وضعیت می‌تواند نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی، هورمونی و محیطی باشد. در ادامه به برخی از دلایل رایج دوجنسه بودن اشاره می‌کنم:
تغییرات کروموزومی: برخی افراد دوجنسه به دلیل الگوهای غیرمعمول کروموزوم‌های جنسی مانند XXY، XYY یا مواردی که فرد تنها یک کروموزوم X دارد (ترنر سندرم)، دوجنسه محسوب می‌شوند.
اختلالات توسعه‌ای جنسیتی (DSD): این شرایط شامل مجموعه‌ای از بیماری‌های نادر است که در آن ساختار ژنتیکی، تولید هورمون‌ها، یا پاسخ به هورمون‌ها ممکن است در دوران جنینی متفاوت از حالت عادی باشد. این اختلالات می‌توانند بر توسعه دستگاه تناسلی تأثیر بگذارند.
ناهنجاری‌های هورمونی: مثلاً هایپرپلازی آدرنال مادرزادی، که در آن کمبود آنزیم‌های خاصی در بدن باعث تولید بیش از حد هورمون‌های مردانه (آندروژن‌ها) در زنان می‌شود، می‌تواند منجر به توسعه ویژگی‌های جنسی دوگانه شود.
تغییرات هورمونی در دوران جنینی: تماس جنین با هورمون‌های محیطی یا مصرف داروهای خاص توسط مادر در دوران بارداری، مانند داروهایی که حاوی استروژن یا آندروژن هستند، می‌تواند بر روی توسعه جنسیتی جنین تأثیر بگذارد.
این تنها چند نمونه از دلایل دوجنسه بودن هستند و هر فرد دوجنسه ممکن است تجربه و شرایط منحصر به فرد خود را داشته باشد. تشخیص و درمان این شرایط معمولاً نیاز به تیمی متشکل از متخصصان مختلف پزشکی دارد.

وضعیت دوجنسه بودن یا اینترسکس در واقع مربوط به ترکیبات بیولوژیکی است که از زمان تولد وجود دارند، اما ممکن است در برخی موارد، این ویژگی‌ها تا زمان بلوغ یا بزرگسالی به طور آشکار تشخیص داده نشوند. به عبارت دیگر، فرد نمی‌تواند از نظر بیولوژیکی از نوعی جنسیت به دوجنسیتی تغییر پیدا کند، اما آگاهی از وضعیت دوجنسیتی خود ممکن است در سنین بالاتر رخ دهد.
به عنوان مثال، برخی از اختلالات توسعه‌ای جنسی ممکن است در دوران کودکی به وضوح قابل تشخیص نباشند و تنها زمانی مورد توجه قرار گیرند که فرد دچار تغییرات بلوغ می‌شود که مطابق با انتظارات معمول برای جنسیتی که به آن تعلق دارد نیست. به این ترتیب، ویژگی‌های دوجنسیتی ممکن است در این زمان‌ها شناسایی شوند، مانند تأخیر در بلوغ، توسعه نامتوازن ویژگی‌های جنسی ثانویه، یا ناباروری که ممکن است بررسی‌های بیشتری را به دنبال داشته باشد.
پزشکان ممکن است از طریق آزمایش‌های مختلف مانند تحلیل کروموزومی، سونوگرافی، و آزمایش‌های هورمونی این ویژگی‌ها را در سنین بالاتر شناسایی کنند، به خصوص اگر فرد دارای نشانه‌هایی باشد که با جنسیت ثبت‌شده در زمان تولد مطابقت نداشته باشد.
در نهایت، درک و پذیرش اینکه برخی افراد ممکن است دوجنسیتی باشند، حتی اگر این وضعیت فوراً در زمان تولد مشخص نشود، بخشی از فرآیند یادگیری و آگاهی بیشتر در مورد تنوع جنسیتی انسان است.

خیر، فردی که تغییر جنسیت می‌دهد به عنوان دوجنسه تلقی نمی‌شود. این دو مفهوم متفاوت هستند و به وضعیت‌های مختلفی اشاره دارند:
تغییر جنسیت (Transitioning): فردی که تغییر جنسیت می‌دهد، عمدتاً ترانسجندر است. این افراد هویت جنسیتی‌شان با جنسیتی که در هنگام تولد به آن‌ها اختصاص داده شده، مطابقت ندارد. آن‌ها ممکن است از طریق جراحی، هورمون‌درمانی، یا سایر تغییرات پزشکی و اجتماعی، تغییر جنسیت بدهند تا جنسیت ظاهری‌شان را با هویت جنسیتی درونی‌شان هماهنگ کنند.
دوجنسه بودن (Intersex): افراد دوجنسه با ویژگی‌های بیولوژیکی مرکب از هر دو جنس متولد می‌شوند که می‌تواند شامل ترکیبی از کروموزوم‌ها، هورمون‌ها، و اندام‌های تناسلی باشد. این وضعیت بیشتر به خصوصیات جسمانی مربوط می‌شود تا تجربه فردی یا هویت جنسیتی.
در نتیجه، تغییر جنسیت و دوجنسه بودن دو مقوله متفاوت با تعاریف و مفاهیم خاص خود هستند. ترانسجندرها تغییر جنسیت می‌دهند تا جنسیت خارجی‌شان را با هویت جنسیتی‌شان تطابق دهند، در حالی که دوجنسه‌ها ممکن است بدون هیچ تغییری به زندگی خود ادامه دهند یا برای تطبیق دادن ویژگی‌های جسمانی‌شان با هویت جنسیتی‌شان تحت مداخلات پزشکی قرار گیرند.

خیر، توصیفی که شما ارائه دادید به فردی اشاره دارد که از نظر جنسیتی هویتی متفاوت از جنسیت بیولوژیکی‌اش دارد، که این موضوع بیشتر به ترانسجندر بودن مربوط می‌شود تا دوجنسه بودن.
افراد ترانسجندر کسانی هستند که هویت جنسیتی آن‌ها (احساس درونی و شخصی آن‌ها از جنسیت خود) با جنسیتی که در هنگام تولد به آن‌ها اختصاص داده شده است، مطابقت ندارد. به عنوان مثال، فردی که بیولوژیکاً مرد است اما از نظر روحی و روانی خود را زن می‌داند.
در مقابل، دوجنسه‌ها (یا اینترسکس‌ها) افرادی هستند که با ویژگی‌های جنسی بیولوژیکی مرکب و غالباً نامشخص به دنیا می‌آیند، به این معنا که آن‌ها ممکن است ترکیبی از ویژگی‌های آناتومیکی، کروموزومی، و هورمونی هر دو جنس را داشته باشند که نه کاملاً مردانه است و نه کاملاً زنانه.
هر دوی این وضعیت‌ها (ترانسجندر و دوجنسه) جزئی از طیف وسیع تجربیات جنسیتی هستند، اما مفاهیم و چالش‌های متفاوتی دارند. ترانسجندر بودن بیشتر به هویت جنسیتی و تجربه فردی ارتباط دارد، در حالی که دوجنسه بودن بیشتر به ویژگی‌های بیولوژیکی مربوط می‌شود.

دوجنسه بودن (intersex) و همجنس‌گرایی (homosexuality) دو مفهوم کاملاً متفاوت با مبانی و موضوعات متفاوت هستند:
دوجنسه بودن (Intersex):
دوجنسه بودن به وضعیت بیولوژیکی اطلاق می‌شود که در آن فرد با ویژگی‌های جنسیتی بیولوژیکی مرکب از هر دو جنس متولد می‌شود. این ویژگی‌ها ممکن است شامل ترکیبی از کروموزوم‌ها، هورمون‌ها، و اندام‌های تناسلی باشد که به صورت ترکیبی از مردانه و زنانه می‌باشند.
وضعیت دوجنسه بودن بر اساس خصوصیات بیولوژیکی و آناتومیکی تعریف می‌شود و ارتباطی با گرایش جنسی فرد ندارد.
همجنس‌گرایی (Homosexuality):
همجنس‌گرایی به گرایش جنسی اطلاق می‌شود، که در آن فرد به افراد هم‌جنس خود جذب می‌شود. این یک ویژگی از هویت جنسی است که به ترجیحات عاطفی و جنسی فرد بستگی دارد.
گرایش جنسی فرد به چه کسی جذب می‌شود (هم‌جنس یا غیرهم‌جنس) و نحوه برقراری ارتباط عاطفی و جنسی با دیگران را شامل می‌شود.
بنابراین، دوجنسه بودن یک موضوع بیولوژیکی است و مرتبط با ساختار فیزیکی و جنسیتی بدن فرد است، در حالی که همجنس‌گرایی مربوط به گرایش جنسی و ترجیحات عاطفی و جنسی فرد است. این دو مفهوم در زمینه‌های مختلفی قرار دارند و نباید با یکدیگر اشتباه گرفته شوند.

بله، برخی افراد دوجنسه (intersex) ممکن است تصمیم بگیرند از هورمون‌درمانی و جراحی‌های تغییر جنسیت استفاده کنند تا ویژگی‌های جسمانی خود را بیشتر با هویت جنسیتی‌ای که به آن تمایل دارند هماهنگ کنند. این تصمیمات معمولاً بر اساس تجربه شخصی فرد از هویت جنسیتی‌اش و به دلیل نیاز به رفاه و تطابق بیشتر با آن هویت اتخاذ می‌شوند.
هورمون‌درمانی
هورمون‌درمانی می‌تواند به افراد دوجنسه کمک کند تا ویژگی‌های ثانویه جنسیتی مانند رشد مو، تغییرات صدا، و توزیع چربی بدن را که بیشتر با جنسیتی که به آن تمایل دارند مطابقت دهد.
جراحی تغییر جنسیت
جراحی‌های تغییر جنسیت می‌توانند شامل تغییراتی در اندام‌های تناسلی و سایر ویژگی‌های بیولوژیکی باشند تا آن‌ها را با هویت جنسیتی فرد هماهنگ کنند. این ممکن است شامل ساخت یا بازسازی اندام‌های تناسلی، برداشتن بافت‌های ناخواسته، یا سایر تغییرات جسمانی باشد.

گرایشات جنسی بسیار متنوع هستند که برخی واقعی و برخی از نظر علمی اثبات نشده هستند. در مقالات بعدی به گرایشات جنسی پرداخته خواهد شد.

دوجنسه‌ها (Intersex)، مانند هر گروه دیگری از افراد، می‌توانند دارای تمایلات جنسی باشند. دوجنسه بودن به ویژگی‌های بیولوژیکی اشاره دارد که در آن فرد دارای ترکیبی از ویژگی‌های جنسیتی مردانه و زنانه است. این ویژگی‌ها ممکن است شامل کروموزوم‌ها، هورمون‌ها، و اندام‌های تناسلی باشد و نه تنها به شکل ظاهری، بلکه به نحوه تولید هورمون‌ها و عملکرد آناتومیکی بدن نیز بستگی دارد.
گرایش جنسی فرد دوجنسه، همانند هر فرد دیگری، می‌تواند متفاوت باشد. آنها ممکن است هتروسکشوال، همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا، پن‌سکشوال، آسکشوال یا دیگر گرایش‌های شناخته شده را تجربه کنند. جنسیت بیولوژیکی یا ویژگی‌های جنسیتی متفاوت به خودی خود نمی‌توانند تعیین کننده گرایش جنسی فرد باشند.
توانایی و تمایل به برقراری روابط جنسی در افراد دوجنسه نیز می‌تواند متنوع باشد. برخی ممکن است فعالیت جنسی را دنبال کنند در حالی که برخی دیگر ممکن است کمتر علاقه‌مند به فعالیت‌های جنسی باشند. این تفاوت‌ها می‌توانند تحت تأثیر عوامل بیولوژیکی، روانشناختی، اجتماعی و فرهنگی باشند.