عدم تحمل لاکتوز یک بیماری با زمینه ژنتیکی است و میتوان با تست ژنتیکی عدم تحمل لاکتوز این بیماری را تشخیص داد. اما یکی دیگر از راه های تشخیص عدم تحمل لاکتوز آزمایش خون است. این روش بر پایه اندازه‌گیری تغییرات سطح گلوکز خون پس از مصرف لاکتوز انجام می‌شود و از لحاظ بیوشیمیایی رویکردی مستقیم برای تشخیص عدم تحمل لاکتوز ارائه می‌دهد.
مراحل آزمایش خون برای عدم تحمل لاکتوز:
- ناشتایی: فرد مورد آزمایش باید قبل از انجام آزمایش برای مدتی معین، معمولاً 8 تا 12 ساعت، ناشتا باشد تا از تأثیرات غذایی بر سطح گلوکز خون جلوگیری شود.
- نمونه خون اولیه: قبل از مصرف لاکتوز، یک نمونه خون برای اندازه‌گیری سطح پایه گلوکز خون گرفته می‌شود.
- مصرف لاکتوز: سپس، فرد مقدار مشخصی لاکتوز، معمولاً در قالب یک محلول آبی، مصرف می‌کند.
- نمونه‌برداری مکرر خون: نمونه‌های خون بعدی در فواصل زمانی مشخص، معمولاً هر 30 دقیقه یا هر ساعت، برای 2 تا 3 ساعت پس از مصرف لاکتوز برای اندازه‌گیری سطح گلوکز خون گرفته می‌شوند.
اصول پایه:
- اصل این آزمایش بر این فرض استوار است که اگر لاکتوز به درستی توسط آنزیم لاکتاز هضم شود، قندهای ساده‌ای که از این فرآیند نتیجه می‌شوند (گلوکز و گالاکتوز) باید توسط روده جذب و به جریان خون وارد شوند، که منجر به افزایش سطح گلوکز خون می‌شود.
تفسیر نتایج:
- افزایش گلوکز خون: افزایش قابل توجه در سطح گلوکز خون پس از مصرف لاکتوز نشان‌دهنده هضم و جذب مناسب لاکتوز است و نشان می‌دهد که فرد عدم تحمل لاکتوز ندارد.
- بدون افزایش قابل توجه: اگر سطح گلوکز خون پس از مصرف لاکتوز به طور قابل توجهی افزایش نیابد، این ممکن است نشان‌دهنده عدم هضم لاکتوز باشد، که این امر می‌تواند نشانه‌ای از عدم تحمل لاکتوز باشد.
مزایا و محدودیت‌ها:
- مزایا: آزمایش خون یک روش مستقیم و نسبتاً ساده برای بررسی توانایی هضم لاکتوز است.
- محدودیت‌ها: نیاز به نمونه‌برداری خون مکرر می‌تواند برای برخی افراد ناراحت‌کننده باشد. همچنین، این آزمایش ممکن است برای افرادی که به میزان کمی لاکتوز مصرف می‌کنند یا دارای سطح پایین‌تری از عدم تحمل هستند، حساسیت کافی نداشته باشد.
آزمایش خون برای تشخیص عدم تحمل لاکتوز، همراه با سایر آزمایش‌ها و ارزیابی‌های کلینیکی، می‌تواند به پزشکان کمک کند تا تصویر دقیق‌تری از وضعیت گوارشی فرد به دست آورند و راهنمایی‌های مناسب برای مدیریت شرایط ارائه دهند.
