یکی از رویدادهای وایرال اینترنت ماجرای لباس راه راه بود. افراد مختلف رنگ های متفاوتی را در این لباس میبینند.
Buzzfeed و Wired در تفسیر این رویداد در مورد اینکه چگونه مغز ما نور را بر اساس سیگنال های بصری تفسیر می کند، نوشتند. تفاوت هایی که می بینیم ممکن است این باشد که چگونه مغز ما قسمت های مختلف طیف رنگ را فیلتر می کند. از طرف دیگر، چگالی متفاوت سلول‌های میله‌ای و مخروطی یا رنگ قرنیه می‌تواند باعث شود که برخی از مردم دنیا را کمی زرد یا آبی ببینند. سوال این است که آیا دلیل بیولوژیکی واضحی برای این تفاوت وجود دارد؟
پاسخ کوتاه این است که محققان هیچ ارتباط ژنتیکی آشکاری برای این تفاوت پیدا نکردند. اما این نشان دهنده این نیست که هیچ چیزی پیدا نشده است.
به گفته فاه ساتیراپونگساسوتی، دکترای زیست‌شناس محاسباتی در 23andMe، برای اولین بار، هیچ ارتباط ژنتیکی واضحی با دیدن لباس آبی و مشکی در مقابل دیدن لباس سفید و طلایی وجود نداشت. این بدان معنا نیست که هیچ ارتباطی وجود ندارد، بلکه فقط به این معنی است که آنها هیچ ارتباطی را پیدا نکرده اند که با آستانه تشخیص آنها مطابقت داشته باشد.
23andme رابطه ضعیفی را برای یک نوع ژنتیکی در ژن ANO6 و دیدن تصویر به دست آورده است. اگرچه این ممکن است مهم باشد یا نباشد، جالب است زیرا ANO6 در خانواده ژن آنوکتامین ها قرار دارد که شامل ژن ANO2 می شود. ژن ANO2 در ادراک نور نقش دارد، بنابراین ممکن است این چیزی باشد که مستلزم مطالعه بیشتر باشد. اما همانطور که گفته شد این ژن نیز تفاوت بسیار زیادی بین دو گروه ندارد. مطالعات دیگری که به تأثیر ژنتیکی احتمالی نحوه درک رنگ لباس توسط مردم نگاه کرده اند، همچنین یک ارتباط ژنتیکی قوی پیدا نکردند، به عنوان مثال، دریافتند که دوقلوهای همسان نیز گزارش کرده اند که رنگ های متفاوتی را می بینند.
در حالی که از نظر ژنتیکی تفاوتی دیده نشده، در مطالعه 23andme بررسی شده که آیا ارتباط های دیگری مربوط به فنوتیپ های مختلف وجود دارد یا خیر. قوی ترین ارتباطی که ارائه شده، مربوط به سن است. محققان دریافتند که تأثیر سن در دو مرحله است – برای افراد تا 60 سال و برای افراد بالای 60 سال. طبق داده های 23andme نسبت کسانی که سفید و طلایی می بینند تا سن 60 سالگی افزایش یافته است، اما بعد از 60، نسبت کسانی که سفید و طلایی می بینند شروع به کاهش می کند. به نظر میرسد وقتی سلول های شبکیه که مسئول درک رنگ هستند، با افزایش سن حساسیت کمتری پیدا می کنند، که می تواند باعث شود که بعد از این سن تفاوت هایی در ادراک این رنگ بوجود آید.
طبق داده‌های 23andMe در حدود 20 سالگی، مشتریان به طور مساوی بین کسانی که لباس سفید و طلایی می‌دیدند و کسانی که آبی و مشکی می‌دیدند تقسیم شدند. اما با افزایش سن مشتریان، نسبت کسانی که سفید و طلایی می بینند تا سن 60 سالگی افزایش می یابد، زمانی که بیش از سه چهارم افراد مورد بررسی گفتند که به جای لباس آبی و مشکی، یک لباس راه راه سفید و طلایی می بینند.
این تاثیر در مردانی که نسبت مردانی که سفید و طلایی میبینند تقریباً 15 درصد در سن 40 سالگی افزایش می‌یابد بسیار چشمگیرتر است. سپس، طبق داده‌های ما، پس از 60 سالگی، درصد کسانی که سفید و طلایی میبینند. لباس با سرعت ثابت کاهش می یابد. افراد بالای 70 سال تنها گروهی هستند که بیشتر آبی و سیاه می بینند تا سفید و طلایی. زنانی که بین 20 تا 50 سال سن داشتند نیز اندکی بیشتر احتمال داشت سفید و طلایی ببینند. محققان ما همچنین بررسی کردند که آیا سایر بیماری‌های چشمی – دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن، آب مروارید و کوررنگی قرمز-سبز – به وضوح بر درک رنگ تأثیر می‌گذارند یا خیر. مشتریان مبتلا به آب مروارید حدود 50 درصد بیشتر احتمال دارد که به جای سفید و طلایی سیاه و آبی ببینند. کسانی که کور رنگ هستند بیشتر احتمال دارد سفید و طلایی ببینند و دژنراسیون ماکولا اثر قوی ندارد.
